Norm FosterMIĘDZY ŁÓŻKAMITeatr Capitol z Warszawy
Między łóżkami to inteligentna komedia Norma Fostera składająca się z sześciu epizodów, które przedstawiają zabawne, ale również wzruszające losy mieszkańców prowincjonalnego miasteczka w Kanadzie. Wszystko dzieje się w ciągu dwóch godzin, choć w sześciu różnych pokojach, w których głównym meblem jest łóżko. Para 50-latków godzących się uprawiać sex na antenie radiowej, włamywacze zawodowiec i amator-księgowy, starzejąca się gwiazda rocka Tommy Quick i jego młodociana fanka pragnąca przeżyć z nim ten pierwszy raz, szef clubu go-go, który musi zwolnić nieudolną striptizerkę, taksówkarka bez zmysłu orientacji w terenie i inni. W sumie 15 postaci granych brawurowo przez piątkę znakomitych aktorów. Doskonała zabawa, ale również refleksja i wzruszenie. Po prostu dobry teatr.
PREMIERA LAUREATA 5. EDYCJI ENTRÉE!
Małgorzata Karolina PiekarskaBUBLOTEKA
Spektakl laureatów 5.edycji Obserwatorium Artystycznego ENTRÉE, realizowany w ramach nagrody głównej, czyli półrocznej rezydencji w Teatrze Rozrywki, połączonej z produkcją i promocją nowego spektaklu. Laureaci zwyciężyli monodramem Listy do Skręcipitki w wykonaniu Zacharjasza Muszyńskiego.
„Świat jest teatrem. Bóg reżyserem.Człowiek aktorem. Diabeł suflerem.”
Rzecz dzieje sie w małej, warszawskiej, osiedlowej bibliotece. Bibliotekarzem jest tu Piotr. Z zawodu aktor, który – by ratować swoje małżeństwo – decyduje się odciąć od show bussinesu i schować za biurkiem wśród regałów książek. Pewnego dnia do biblioteki przychodzi Andrzej… Niby zwykły czytelnik, niby pisarz amator. Ale czy rzeczywiście?
Bubloteka to opowieść o kulturze i popkulturze, o książkach, życiu, miłości oraz chęci bycia popularnym i sławnym za wszelką cenę. Czy życie współczesnych gwiazd to bubel? Czym jest życie przeciętnego człowieka obcującego z popkulturą? I co ma do tego literatura?
scenariusz: Małgorzata Karolina Piekarskawystępują:Janusz LeśniewskiZacharjasz MuszyńskiWIĘCEJ O SPEKTAKLU I JEGO TWÓRCACH:http://bubloteka.com.pl/
„H(2)O”TEATR STREFA OTWARTA Spektakl jest pogłębionym studium kluczowej sceny w dramacie Hamlet. Powstał z inspiracji profesora Mirosława Kocura, który podczas studiów w krakowskiej PWST zaproponował studentom wystawienie Hamleta w języku staroangielskim. Podjęliśmy wówczas wspólnie próbę rekonstrukcji metody pracy aktora elżbietańskiego. To doświadczenie natchnęło nas do dalszych badań, a nade wszystko do wnikliwszej analizy praktyk teatru elżbietańskiego, w nadziei odkrycia zapomnianych jakości teatralnych oraz własnych środków wyrazu.Scena spotkania Hamleta z Ofelią oferuje nam możliwość wnikliwego przyjrzenia się zawikłanym relacjom pomiędzy dwojgiem ludzi. Hamlet i Ofelia prowadzą ze sobą nieustanną i niebezpieczną grę. Grają, a właściwie walczą na śmierć i życie. Zmuszeni przez uczucie, które ich łączy.Interpretujemy tą słynną scenę nietradycyjnie. Dekonstruujemy tekst, ale tylko po to, by móc konstruować go na nowo z pomocą naszych własnych cielesności. Próbujemy ujawnić nowe sensy, znaczenia, skojarzenia.Hamlet i Ofelia wchodząc w interakcje z widzem, kształtują performans oparty na improwizacji. Badają granice teatru, dając widzom możliwość wypowiedzi, wyrażania uczuć i co najważniejsze – decydowania.Performatywnie potraktowana jest również sama przestrzeń teatralna, która obala standardowy podział na scenę i widownię, sadzając widzów jak najbliżej aktorów, jednocześnie zawężając przestrzeń gry do wąskiego prostokąta.Autorski projekt Anny Rakowskiej i Piotra Miszteli pod opieką artystyczną prof. Mirosława Kocura. reżyseria: Anna Rakowska, Piotr Misztela opracowanie muzyczne: Piotr Zakrzewskiwystępują: Anna Rakowska, Piotr Misztela czas trwania: 90 min.foto: Edyta Antoniewiczfoto: Greg Goodale
„NOVECENTO”Marek Zimakiewicz Nie jesteś naprawdę skończony, póki masz w zanadrzu jakąś dobrą historię i kogoś, komu możesz ją opowiedzieć, twierdzi Novecento, tytułowy bohater monologu napisanego przez Alessandro Baricco.Pisarz obawiał się, że utwór jest (...) raczej formą pośrednią między tekstem przeznaczonym do wystawienia na scenie a opowiadaniem do czytania na głos. Ale teatr jest w pewnym sensie „opowiadaniem historii” a najbardziej w nim zajmujące jest to, „jak tę historię opowiedzieć”.Autor podsuwa nam bohatera – pianistę geniusza, który urodził się na statku, na nim też grał i nigdy z niego nie zszedł na ziemię. Są to wystarczające powody, by chcieć zgłębić motywację tak zagadkowej postaci, poznać na czym polega jej wyjątkowość, którą był oczarowany jego przyjaciel trębacz. I to z jego punktu widzenia poznajemy krok po kroku życie Novecenta.Nasz sposób na opowiedzenie tej niezwykłej historii to wzbogacenie teatru jednego aktora środkami wyrazu należącymi do teatru lalek – sztuki metafory. Użycie przez aktora przedmiotu, maski, dłoni i światła nadaje wydarzeniu dodatkowe znaczenia i wydobywa sens spotkania. Widzowie stają się świadkami ogromnej samotności człowieka, który stracił wszystko, ale zastało mu coś bardzo ważnego, coś czym podzielić się można w taki sposób tylko w teatrze.Spektakl powstał jako jeden z egzaminów studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, filii we Wrocławiu. Była to współpraca reżysera – Małgorzaty Kazińskiej z aktorem-lalkarzem Markiem Zimakiewiczem oraz studentkami Akademii Muzycznej i Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dzięki temu muzyka została specjalnie napisana i nagrana do spektaklu przez Annę Porzyc, ówczesną studentkę kompozycji, a scenografia (przede wszystkim rekwizyty) zaprojektowane i wykonane przez Magdalenę Nowak z kierunku scenografii.Novecento od premiery w roku 2011 cieszy się bardzo pozytywnym odbiorem publiczności. Dlatego reprezentował PWST podczas VI Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych Dla Dorosłych „Lalka też Człowiek” w Warszawie. Poza tym był prezentowany na Festiwalu Sto 2014 w Nowej Soli zorganizowanego przez Teatr Terminus A quo (Spotkania Teatru Otwartego), oraz w Zielonogórskim Ośrodku Kultury lub wielokrotnie we Wrocławiu w ramach współpracy z Teatrem Strefa Otwarta. Ostatnio spektakl wziął udział w „Zlocie Novecento”, który odbył się w ramach XLIV Jeleniogórskich Spotkań Teatralnych w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.Każde spotkanie z publicznością cieszy twórców i jest sprawdzianem umiejętności gry aktorskiej i wrażliwości na chwilę obecną, ponieważ aktor zwraca się cały czas bezpośrednio do publiczności, wyczuwając poziom uwagi i skupienia odbiorców oraz wchodzi z nimi w pewnego rodzaju dialog. Za każdym razem te „żywe” spotkania z publicznością pokazują nam to, że tematy poruszane w spektaklu oraz forma, w jakiej są one przedstawiane ciągle wzruszają widzów i budzą w nich nieodkryty wcześniej głód na zabranie się w podróż w czasie (początek XX w.) i w przestrzeni (opisywane wydarzenia dzieją się na pokładzie ogromnego statku pasażerskiego „Virginian” przepływającego Ocean Atlantycki) i wciąż wzbudzają emocje jak śmiech i nostalgia oraz głębokie zastanowienie. reżyseria: Małgorzata Kazińska autor: Alessandro Bariccomuzyka: Anna Porzycscenografia: Magdalena Nowakwystępuje: Marek Zimakiewicz czas trwania: 45 min.foto: Paweł Stawarz
„ŻYCIE MĘCZY”Katarzyna GorczycaPolska, męska tragikomedia, opowiedziana z perspektywy młodej damy. Życie męczy to spektakl na podstawie komedii jednoaktowej o tym samym tytule, napisanej przez debiutującego dramatopisarza Jakuba Skorupę, absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W scenicznej adaptacji Katarzyny Gorczycy taniec i cielesność aktora stają się równie ważne jak słowo. Od twórców spektaklu widzowie otrzymują opatrzoną solidnym przymrużeniem oka analizę słodko-gorzkiej polskiej rzeczywistości, lecz główną oś sztuki stanowi dialog na temat wizerunku współczesnego mężczyzny. Obserwujemy zatem taneczno-liryczną opowieść o męskiej nieporadności, niespełnionych pragnieniach, bolączkach, marzeniach, samotności, ale przede wszystkim o męskim podejściu do miłości.Czterech bohaterów sztuki zostało wyposażonych w rozszczepione wewnętrznie osobowości, z których każda neurotycznie stara się wypełniać przyjętą niegdyś rolę. To zestawienie kontrastujących ze sobą, pozornie dojrzałych mężczyzn zostaje ulokowane w jednym mieszkaniu, gdzie czeka ich rytualne spożywanie leczniczego rosołu oraz wspólne modlitwy w czasie zagrożenia zakaźną depresją. Wszystkich czterech bohaterów coś konsekwentnie dręczy i uwiera, lecz żaden nie potrafi dotrzeć do rzeczywistego źródła tego dyskomfortu. Chowają się za swoimi rolami - dyskutują, rozmyślają, konsumują i spiskują - podświadomie pragnąc wybawienia.Kim są bohaterowie?Mężczyzna Adam – nauczyciel na urlopie zdrowotnym, romantycznie zakochany w nieznajomej;Dorosły Syn Mężczyzny Adama – student na skraju załamania nerwowego;Właściciel Mieszkania Magnat Windykacji – silny i zdrowy kobieciarz;Poeta Marcin – cichy bezrobotny wieszcz, z dzieckiem w drodze.Żyjemy w czasach, w których zachodzą bardzo szybkie zmiany. Rozwijamy się w niebywałym tempie, tworząc coraz to bardziej sztuczne potrzeby. Posiadanie stało się priorytetem. Pojawia się strach przed nawiązywaniem relacji z drugim człowiekiem oraz przyjmowanie narzuconych, wygodnych form życia. To aspekty współczesnego społeczeństwa, w którym funkcjonuję i które chciałabym poprzez ten spektakl przebadać, podjąć dialog z widzem, odnosząc się do naszej polskiej mentalności – mówi Katarzyna Gorczyca, reżyserka spektaklu.scenariusz: Jakub Skorupamuzyka: Michał Paduchreżyseria: Katarzyna Gorczycascenografia: Katarzyna Gorczycavideo: produktownia.comwystępują: Kamil Joński, Maciej Kosteczka, Krystian Łysoń, Oskar Malinowskiczas trwania: 50 min.
„SOUP CITY. OSTATNIA SPRAWA CHARLIEGO BROKUŁA”Klica ProductionSoup City jest rezultatem międzynarodowej współpracy pomiędzy muzykami Rytmisk Musikkonservatorium w Kopenhadze, absolwentów Akademii Teatralnej w Warszawie i lalkarskiej filii uczelni w Białymstoku oraz młodego producenta królewskiej Central School of Speech and Drama w Londynie. Utrzymany w stylistyce filmów noir spektakl to próba stworzenia dzieła stylowego i jednorodnego formalnie, które jednak mogłoby być odbierane przez widzów w każdym wieku. Stąd klasyczna, kryminalna fabuła została niejako ocenzurowana. Elementy nienadające się dla młodych widzów, takie jak wulgaryzmy, sceny przemocy i seksu zostały zastąpione wyrazistymi ekwiwalentami. I tak bohaterowie do przeklinania używają słów takich jak zakalec i naleśnik, tytułowy detektyw zamiast od alkoholu, uzależniony jest od czekoladek, jego partner zamiast zostać zamordowanym, zostaje wysłany do Afryki, a ponętna femme fatale pyta w jednej z kwestii: Charlie, kiedy ostatnio byłeś z kobietą na lodach? Efektem jest spektakl stylowy, choć absurdalny, posiadający wciągającą fabułę, ale balansujący na granicy parodii. Do tego, co być może najważniejsze, dający równie dużo radości dorosłym, jak i dzieciom. W spektaklu biorą udział aktorzy żywego planu, lalkarze z lalkami – pyskówkami oraz grające na żywo trio jazzowe.scenariusz/reżyseria: Jakub Kasprzakmuzyka: Albert Karch, Kuba Więcekkontrabas: Tomo Jacobson; gitara: John Arne Ranesscenografia: Adam Drozdowskiwystępują: Julia Sacharczuk, Rafał Iwański, Patryk Ołdziejewskiczas trwania: 50 minutfoto: Julita Pasikowska
Miejska Inauguracja Roku Kulturalnego
Nagrody Prezydenta Chorzowa w dziedzinie kultury
Koncert Rebekki Bakken
Po raz kolejny uroczysta inauguracja roku kulturalnego, połączona z wręczeniem statuetek Chłopca z łabędziem odbędzie się w Teatrze Rozrywki. Jak co roku, na widowni zasiądą twórcy i animatorzy kultury, miłośnicy wszelakich sztuk i laureaci nagród w szeroko pojętej dziedzinie kultury. Wspólnie z władzami miasta zainicjują kolejny rok - sezon kulturalny. W części artystycznej – koncert wspaniałej artystki rodem z Norwegii.
Rebekka Bakken – wokalistka, autorka tekstów z poruszającym, trzy oktawowym głosem, niespokojna dusza, pełna wewnętrznej harmonii. Nieustannie poszukująca, nie lubi gdy ludzie robią wokół niej lub jej śpiewania zbyt dużo szumu. Gdy tworzy, wie że żyje: "potrzebuję muzyki bardziej niż ona mnie – mówi, "wkładam w muzykę moje życie, to przecież nic wielkiego".
Śpiewanie daje tej emocjonalnej Artystce poczucie spełnienia. Może dzieje się tak też dlatego, że jej piosenki są niezwykle poetyckie i pełne znaczeń, a jej muzyka jest czysta i piękna.
Piąty album, wyprodukowany przez Malcolm'a Burn'a w Nowym Jorku, zawiera utwory o miłości, życiu, pożądaniu, stracie – najstarszych tematach świata – zawsze aktualnych. Brzmienie tych utworów jest jednak tak unikalne i oryginalne, że nawet trzy coverowe, zaaranżowane przez Bakken utwory: Bruce'a Springsteena, Jane Siberry i Alphaville, pasują znakomicie do całego albumu.
Ta muzyka dotyka na wielu poziomach. Na poziomie komunikacji, jak mówi Rebekka "utwory zawierają coś znacznie głębszego niż tylko słowa".
Fakt, że Rebekka nie tylko śpiewa, ale także komponuje swoje utwory, pomaga jej wyrażać dokładnie to co chce i w sposób najbardziej dla niej odpowiedni.
Mamy zaszczyt ogłosić listę finalistów 6.edycji Obserwatorium Artystycznego Entrée:1. Katarzyna Gorczyca ze spektaklem „Życie męczy”2. Novy Ruch Teatr ze spektaklem „Macht mir Spass”3. Marek Zimakiewicz ze spektaklem „Novecento”4. Klica Production ze spektaklem „Soup City. Ostatnia sprawa Charliego Brokuła”5. Teatr Strefa Otwarta ze spektaklem „H(2)O”Finałowa piątka wybrana została spośród 24 zgłoszeń przez Jury w składzie: Katarzyna Aleksander-Kmieć, Ewa Dąbek-Derda, Łucja Ginko, Stanisław Ruksza. Finalistom serdecznie gratulujemy! Nagroda dla was to 500 zł oraz prezentacja na scenie Teatru Rozrywki w trakcie finału – walki o główną nagrodę, którą jest półroczna rezydencja w Teatrze Rozrywki połączona z produkcją nowego spektaklu oraz kwota 1000 zł.Przegląd finałowy odbędzie się w listopadzie. Już wkrótce podamy terminy i harmonogram występów.Wszystkim, którzy przysłali do nas zgłoszenia dziękujemy za wzięcie udziału w konkursie i życzymy wielu sukcesów. Pamiętajcie o nas w przyszłym roku!A oto harmonogram pokazów finalistów na Małej Scenie Teatru Rozrywki:12 listopada 2015, godz. 18:30 „Macht mir Spaß”13 listopada 2015, godz. 18:30 „H(2)O”14 listopada 2015 WARSZTATY DLA UCZESTNIKÓW ENTRÉE19 listopada 2015, godz. 18:30 „SOUP CITY. OSTATNIA SPRAWA CHARLIEGO BROKUŁA”20 listopada 2015, godz. 18:30 „ŻYCIE MĘCZY"21 listopada 2015, godz. 18:30 „Novecento”SERDECZNIE ZAPRASZAMY!
Szanowni Państwo,
serdecznie zapraszamy na wyjątkowy, plenerowy pokaz spektaklu muzycznego "Dumrul Szalony".
W niedzielę, 6 września br. pokażemy Państwu tę baśniową, turecką opowieść w chorzowskim Skansenie!
Gorąco zapraszamy!
Z okazji polskiej prapremiery Dumrula Szalonego przygotowaliśmy dla Państwa w foyer Teatru wystawę TEATR CIENI KARAGÖZ. Serdecznie zapraszamy!
Projekt „Polsko-turecki dialog teatralny” Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego /ITI/tekst: Güngör Dilmenmuzyka: Babür Tongurdramaturgia: Yücel Ertenprzekład: Małgorzata Łabęcka-Koecherowa reżyseria: Yücel Ertenchoreografia: Salima Sökmenscenografia: Jacek Zagajewskikostiumy: Magdalena Wiluśprzygotowanie wokalne solistów: Ewa Zugasystent reżysera: Marta Klocasystent choreografa: Maciej Cierzniakinspicjent: Iwona Bruchsufler: Dagmara Żuchnickaświatło: Marek Mroczkowskidźwięk: Łukasz Pietrzyk OBSADA:DUMRUL SZALONY – wiejski osiłek: Marcin TomaszewskiELIF – turkmeńska dziewczyna: Wioleta MalcharCZTERDZIESTU – pachołek Dumrula: Jarosław CzarneckiDEDE KORKUT – dziadek Elif: Bartłomiej Kuciel i Jacek PacholskiAZRAIL – Anioł Śmierci: Marta KlocAZRAIL 1 (tancerz): Sebastian ChwasteckiAZRAIL 2 (tancerz): Krzysztof Czubaszek DUHA KODŻA: Ojciec Dumrula: Maciej Cierzniak HANDLARZ: sprzedawca niewolników: Piotr BrodzińskiSWATKA – przedstawicielka Dżanguzów: Barbara DuckaMATKA DUMRULA: Ewelina Stepanczenko-StolorzCZTERY ŻONY DUHA KODŻY: Barbara Ducka, Sara Gorbaczyńska-Pawłuszko, Zuzanna Marszał, Agnieszka SaletraCZTERY PŁACZKI: Barbara Ducka, Katarzyna Hołub, Marta Kloc, Anna SurmaJUNACY: Sebastian Chwastecki, Krzysztof Czubaszek, Rafał Gajewski, Bartłomiej Kuciel, Jacek Pacholski, CZTERY KOŚCIOTRUPY: Piotr Brodziński, Jarosław Czarnecki, Bartłomiej Kuciel, Jacek Pacholski prapremiera polska: 13 września 2014Duża Scenaczas trwania: 90 minut bez przerwyprojekt logotypu: B&W Studio, projekt plakatu: Andrzej Dudi DudzińskiRECENZJE:"Rzeczpospolita""Dziennik teatralny"
Zaglądniemy do niezwykłej miejscowości Szywałd (dawniej: Schönwald), w roku 1946 przemianowanej na Bojków, a obecnie włączonej w granice administracyjne Gliwic. To tutaj, wraz z wejściem Armii Czerwonej, doszło do ogromnej masakry miejscowej ludności. Wioska w stu procentach zamieszkana była przez potomków osadników z Frankonii, którzy przez stulecia zachowali odrębność kulturową i charakterystyczny dialekt, do dziś zadziwiający językoznawców i etnologów. Niezwykły folklor (stroje i hafty) Szywałdu odszedł na zawsze, wraz z przymusowymi emigracjami i wypędzeniami. Naszym przewodnikiem będzie Dawid Smolorz – publicysta i tłumacz.Hołdunów to obecnie dzielnica Lędzin. W drugiej połowie XVIII wieku wioskę założyła grupa prześladowanych w Rzeczypospolitej niemieckojęzycznych kalwinów, którzy na długie lata zadecydowali o kulturowej odrębności wioski. Podczas II powstania śląskiego doszło tu do pogromów miejscowej ludności. Zawiłości tego tragicznego zdarzenia wyjaśni ksiądz dr Adam Malina, proboszcz parafii ewangelickiej w Lędzinach Hołdunowie. Wilamowice (obecnie: powiat bielski) założyli w XIII wieku osadnicy z Fryzji i Flandrii, którzy zachowali swą odrębność kulturową i niezwykły, wymierający dziś język (nigdzie na świecie niewystępujący). Opowie nam o nim (i innych osobliwościach Wilamowic) Tymoteusz Król – młody człowiek, który postanowił odrodzić mowę swych przodków, odnosząc na tym polu niemałe sukcesy. Dawni mieszkańcy Szywałdu (i ich potomkowie). Hafty szywałdzkie. Zdjęcia: Dawid Smolorz.
