Adam Cohen

Koncert promujący płytę „We Go Home”

„Myślałem, że odebrałem już swoją lekcję przy poprzednim albumie. Całkiem sporą lekcję. To, co dla mnie najważniejsze, to moje korzenie, moja rodzina i niezmienne poznawanie siebie samego.”

Po nagraniu trzech albumów Cohen zdecydował, że on i przemysł muzyczny powinni się rozstać. Przekonany, żeby dać sobie jeszcze jedną szansę, w 2011 wydaje swój najlepszy krążek „Like A Man” (2011), płytę elegancką i pełną intymnego piękna. Jego piosenki miały silne powiązanie i stanowiły muzyczny dialog z jednym z artystów, którego muzyka miała na Adama największy wpływ – Leonardem Cohenem – jego ojcem. Sam Leonard powiedział o „Like A Man”, że to zbiór „światowej klasy piosenek o miłości.” Krążek przyniósł Adamowi uznanie krytyków, uwielbienie fanów i pokrył się złotem.

„We Go Home” jest piątym albumem w dorobku artysty płytą „domowej roboty” w pełni znaczenia tego słowa. Adam nagrywał go w miejscach doskonale sobie znanych. Podczas trasy po Europie muzyk wynajął dom na greckiej wyspie, gdzie spędził dużą część swojego dzieciństwa. „Nagrywanie w domowych warunkach z muzykami, którzy podczas trasy stali się dla mnie jak rodzina, oferuje ci nadzieję, której nie daje żadne studio czy muzycy sesyjni.” Kolejna część materiału została nagrana w Montrealu, w domu, w którym Adam spędził swoje wczesne lata.

To, co różni „We Go Home” od poprzedniego albumu, to jego brzmienie – bogatsze, pełniejsze, zróżnicowane. Nadal usłyszymy gitarę akustyczną, ale pojawia się też delikatność fortepianu oraz poczucie humoru i dystans do samego siebie.

Wspaniałe, ciepłe i pełne emocji nagrania prezentują mężczyznę jako artystę, autora tekstów, ojca, potomka, jako Cohena! Autor zagląda do swojego serca, w przeszłość i ta odyseja powrotu do czasów dzieciństwa owocuje zbiorem wspaniałych piosenek!

The Independent

Cohen ma świadomość swojego pochodzenia, ale skupia się na tym, dokąd go ta wiedza zaprowadzi.

Record Collector Magazine

Urodzony w Montrealu, (Kanada) w roku 1972, syn Leonarda Cohena i jego ówczesnej żony Suzanne Elrod, Adam Cohen wzrastał w atmosferze przesyconej muzyką. Otoczony instrumentami, sam szybko nauczył się grać na perkusji, fortepianie i gitarze, a muzyczną inspiracją byli dla niego Joni Mitchell, Bob Dylan, Randy Newmand oraz Bob Marley. W wieku 17 lat, pracując jako członek obsługi technicznej podczas trasy koncertowej zespołu calypso, uległ bardzo ciężkiemu wypadkowi drogowemu, w wyniku którego spędził siedem miesięcy w szpitalu. W najtrudniejszym okresie walki o jego życie, ojciec spędzał przy szpitalnym łóżku każdy dzień. Gdy Adam Cohen wrócił do zdrowia rozpoczął studia licencjackie na wydziale nauk politycznych i społecznych Uniwersytetu Syracuse w stanie Nowy Jork, gdzie spędził dwa lata, zanim postanowił przerwać naukę i skierować swoje życie z powrotem na tory związane z muzyką, co było mu zawsze pisane.
Karierę muzyczną rozpoczął w wytwórni fonograficznej Columbia Records, pisząc piosenki dla innych artystów, między innymi Bette Midler. W roku 1998 ukazał się jego debiutancki- zatytułowany imieniem i nazwiskiem-album, który przez The New York Times okrzyknięty został jako „obiecujący początek”. Jeden z utworów z albumu – „Cry Ophelia” stał się radiowym i telewizyjnym hitem.
Kolejnym krokiem w karierze Adama Cohena był francuskojęzyczny album „Melancolista”, na którym gościnnie zaśpiewała francuska aktorka Virginie Ledoyen. Kilka lat później, wraz z kalifornijskim zespołem rockowym Low Millions nagrał album „Ex-Girlfriends”, który odnosił się do faktycznych byłych związków artysty. Mając na koncie kilkanaście hitów i światowe trasy koncertowe, Adam Cohen zakończył „ostatnią fazę” tego, co nazwał „prawdziwą edukacją muzyczną”.
Ogromny sukces i uznanie przyniosło mu w roku 2007 wykonanie, po raz pierwszy w życiu, jednego z utworów swojego ojca – klasycznego „Take This Waltz”. Stało się to na scenie w Barcelonie, a utwór ten wykonany został przez Adama Cohena w języku hiszpańskim. Zachęcony tym sukcesem artysta w wydał w 2011 r album „Like A Man”, który jest z jednej strony intymny i romantyczny, z drugiej zaś posługuje się prostym i trafiającym w sedno językiem. Klimat płyty przywołuje na myśl twórczość ojca Adama, tak samo jak w każdym dziecku rozbrzmiewa echo głosu jego rodzica.
Koncerty Adama w 2011 okazały sie niezwykłym sukcesem: z jednej strony materiał muzyczny, a z drugiej charyzmatyczna osobowość Artysty, sprawiły ,że publiczność wyszła absolutnie zaczarowana, oczekując niecierpliwie jego kolejnej wizyty w Polsce.
W lutym 2015 Adam ponownie zawita do Polski. Jego najnowszy album "We go home" jest hołdem złożonym ojcu wyśpiewany jednak własnym, niepowtarzalnym głosem. Utwory z płyty bardzo często pojawiają się na antenie radiowej Trójki, która będzie patronem lutowej trasy koncertowej, tym samym w spotach emitowanych na antenie radia pojawi sie informacja o wszystkich koncertach trasy.

Pożegnanie z rolą

Szanowni Widzowie,

uprzejmie informujemy, że nasza znakomita aktorka, Maria Meyer postanowiła pożegnać się z rolą Marii Magdaleny w rock-operze Jesus Christ Superstar. 20 stycznia 2015 r. zagra w tym przedstawieniu po raz ostatni.
Od premiery (28 kwietnia 2000) była Marią Magdaleną ponad 280 razy. Stworzyła piękną, zapadającą w pamięć postać i zawsze dostarczała widzom wzruszeń i niezapomnianych przeżyć. Serdecznie Marii za to dziękujemy!
Zapraszamy gorąco na ten wyjątkowy spektakl!
Od 21 stycznia br. Marię Magdalenę grać będzie Emilia Majcherczyk. Emilii życzymy, by znakomicie odnalazła się w tej roli.

Zapraszamy do sklepiku!

Polecamy Państwa uwadze nasz "sklepik" z gadżetami. Aktualnie dostępne są w nim:

– kalendarze 2015 ze zdjęciami z "Rozrywkowych" spektakli (18 zł)

– "Rozrywkowe" filiżanki ze spodeczkiem (25 zł)

– pyszne krówki (5 zł za 10 szt.)

ZAPRASZAMY NA ZAKUPY – w kasie biletowej oraz na stoisku przy szatniach Dużej Sceny!

Pożar w burdelu

POŻAR W BURDELU to trupa teatralna założona przez Michała Walczaka i Macieja Łubieńskiego w 2012 roku. Zespół tworzy kolejne przedstawienia w ramach cyklu, liczącego sobie już prawie dwadzieścia „odcinków” – spektakli. Każdy odcinek jest odrębną całością, zarazem stanowiąc jeden z rozdziałów losów stałych postaci, czyli specyficznych mieszkańców Warszawy. Bazyliszek, zamożni mieszkańcy strzeżonego osiedla, miejscy dziwacy, przedstawiciele władzy, terapeuta miasta i inni – wszyscy pod wodzą BurdelTaty kochają się, nienawidzą, zabijają, zmartwychwstają i przeżywają najdziksze przygody. Utalentowany zespół aktorski, muzyka na żywo, fajerwerki inteligentnego humoru i iskry erotycznego napięcia – całość kipi energią, żywiołowością i magią teatru. To trzeba zobaczyć, to trzeba przeżyć.
 

Michał Walczak i Macieja Łubieński za Pożar w burdelu otrzymali nagrodę magazynu „Co jest grane”: Wdechę w kategorii „wydarzenie roku 2013”.
W rankingu „Wprost” 2014 Michał Walczak został uznany za jednego z pięćdziesięciu najbardziej wpływowych ludzi w Polsce (na zaszczytnym miejscu 49.).
Najważniejsza nagroda – miłość publiczności – nie jest przyznawana formalnie i oficjalnie. Zespół otrzymuje ją podczas każdego przedstawienia, gdy nadkomplet widzów wita gorącymi brawami nowy program, a obsługa widowni dostawia kolejne krzesła, aby pomieścić wszystkich chętnych.

 
Na pierwsze spektakle ludzie szli z rezerwą. Jednak już po kilku chwilach, kiedy okazywało się, że "Pożarowi w Burdelu" bliżej do Kabaretu Olgi Lipińskiej (temu dawniejszemu, z panem Tureckim) niż do dowcipu biesiadnego - byli kupieni. Fama o brawurowym kabarecie szybko się rozeszła, już na trzeci odcinek nie można było dostać biletów.
(Izabela Szymańska, Gazeta Wyborcza)
 
„Pożar..." oswaja lęki, uczy zrywać maski, które nakładamy, zachowywać dystans do samych siebie.
(Krzysztof Kwiatkowski, Wprost)
 
…trzeba krzyczeć: ‘Ludzie, idźcie do burdelu na Pożar!’. To miejsce, które trzeba było wynaleźć, które uwalnia od wstydów i kompleksów, od zahamowań i rozczarowań, uczy rozmowy i dystansu.
(Piotr Gruszczyński, dwutygodnik.com)

 zdjęcia: Kasia Chmura

UWAGA! ZMIANA NUMERU KONTA

Szanowni Państwo,

dla widzów, którzy płacą za bilety na spektakle przelewem, utworzyliśmy subkonto. Prosimy dokonywać wpłat za bilety na poniższy rachunek Teatru Rozrywki:

ING Bank Śląski SA o/Chorzów nr 69 1050 1243 1000 0090 3047 5132

Jednocześnie informujemy, że dotychczasowy numer konta nadal funkcjonuje i dotyczy wszystkich innych niż należność za bilety wpłat.
ING Bank Śląski SA o/Chorzów nr 37 1050 1243 1000 0010 0000 4497

Za utrudnienia przepraszamy!

Złodziej

Dom za miastem, późny wieczór, gospodarze z przyjaciółmi wracają z przyjęcia. Na gorącym uczynku zostaje przyłapany złodziej. Ale nie jest to zwyczajny opryszek. To złodziej sympatyczny, zagrany brawurowo przez Cezarego Żaka. Złodziej, który przeszukując dom poznał najgłębsze tajemnice mieszkańców. Złodziej z fantazją, psycholog, który wywróci wzajemne relacje mieszkańców do góry nogami. Ale czy jest to jedyny złodziej, który pojawi się na scenie?
ZŁODZIEJ to komedia jednego z najpopularniejszych brytyjskich autorów Erica Chappella w reżyserii Cezarego Żaka.
ZŁODZIEJ to komedia kryminalna, błyskotliwe żarty, brawurowe zwroty akcji i zaskakujący finał.
ZŁODZIEJ to gwiazdorska obsada: Renata Dancewicz, Izabela Kuna, Cezary Żak, Rafał Królikowski, Leszek Lichota.

Mężczyzna prawie idealny

recital i śląska premiera płyty Artura Gotza pod patronatem TVP 2

TUTAJ: teledysk MILIONERZY

Nareszcie mężczyzna XXI wieku został z wnikliwością opisany w piosenkach. W kolejnych trzynastu utworach znajdujemy odpowiedzi na pytanie, jaka jest kondycja psychofizyczna współczesnych mężczyzn. Bohaterami stali się zakochani, naiwni, nawróceni, nienasyceni, zdradzający, bogaci, nieśmiali i ci bardzo śmiali przedstawiciele płci męskiej. Dowiadujemy się, z czym musi zmagać się mężczyzna nienasycony i jak radzi sobie z pożądaniem do żony bliźniego, czego jest w stanie dopuścić się nadgorliwy teść, jakimi zaletami obdarzony jest mężczyzna nawrócony, jak na psychikę mężczyzny wpływa podział na ducha, duszę i ciało, jakie są przyczyny picia alkoholu przez mężczyzn, na co mężczyźni mają alergię i na koniec – co postanawia mężczyzna, który chce być idealny.

https://www.youtube.com/watch?v=oVrbKICRVjc

zdjęcia: K. Piątek

teksty i muzyka: Agnieszka Chrzanowska
projekcje: Mateusz Mirowski

Arturowi Gotzowi towarzyszy zespół muzyczny w składzie:

Dariusz Igielski – instrumenty klawiszowe, akordeon
Przemek Przem.Ko Kowalski – gitara basowa
Artur Mostowy – perkusja


zdjęcia: Janusz Szymański

ARTUR GOTZ – urodzony w Krakowie aktor młodego pokolenia, a także wokalista, absolwent PWST im. L. Solskiego w Krakowie – Filia we Wrocławiu (2006 r.). Występuje na scenie od jedenastego roku życia, a w wieku 15 lat rozpoczął współpracę z Teatrem The Imagination w Londynie, gdzie wystąpił w trzech premierach.

Aktualnie aktor scen Warszawy (Teatr 6. Piętro Michała Żebrowskiego) i Łodzi (Teatr Nowy im. K. Dejmka);w latach 2006-09 był aktorem Teatru Rozrywki w Chorzowie; współpracował również z Teatrem Współczesnym i Teatrem Kamienica Emiliana Kamińskiego w Warszawie.

Jako wokalista debiutował w krakowskiej Piwnicy pod Baranami, w której rozpoczął współpracę z kompozytorem Zygmuntem Koniecznym. Z jego piosenką wydał singiel „Usposobienie przyjemne”, a w sierpniu 2010 r. odbyła się premiera jego debiutanckiej płyty „Obiekt seksualny” z 17 piosenkami o tematyce damsko-męskiej (wyd. Luna Music Wrocław). W Walentynki 2015 ukaże się druga płyta „Mężczyzna prawie idealny” z piosenkami, które napisała dla niego Agnieszka Chrzanowska.

Artur Gotz prezentuje swoje recitale w całej Polsce, a także w Amsterdamie, Berlinie, Brukseli, Pradze, Wiedniu, na Cyprze oraz podczas tournee po USA (Kalifornia i Ohio). Artysta zagrał również duże radiowe koncerty na antenie Radia Dla Ciebie w Warszawie, Radia Kraków, Radia Gdańsk, Radia PiK w Bydgoszczy.

Występował na festiwalach teatralnych w Czechach, Francji, Słowacji, Wielkiej Brytanii i na Łotwie, a także na 27. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w 2006 r. w koncercie EnergiaPro Młodzi.

Współpracował ze Studiem 68 of theatre arts London w Gdyni, pod patronatem Seana Connery’ego.

Jest laureatem Międzynarodowej Nagrody Konsula Generalnego Republiki Czeskiej; w 2013r. otrzymał Stypendium Artystyczne Prezydenta Miasta Łodzi, a w 2014r. Stypendium Miasta Stołecznego Warszawy.

Zagrał kilka ról filmowych m.in. seminarzystę Jurija Nogę w filmie Karol – człowiek, który został papieżem oraz Reportera Dzikowskiego w Wielkich ucieczkach, Wojtka Wystracha w Ścianie śmierci oraz w popularnych serialach.

www.arturgotz.pl

Patryk K.

stand-up comedy
 
Monodram na podstawie prozy Jerzego Pilcha („Moje pierwsze samobójstwo”, „Miasto utrapienia”, „Marsz Polonia”), w doskonałym wykonaniu Krzysztofa Grabowskiego, będący jednocześnie uteatralizowaną wersja coraz bardziej popularnego w Polsce stand-up comedy.
 
„Polska jest piłkarską potęgą świata, a papież zawsze jest Polakiem...”
 
Jest to próba wytyczenia i zatarcia granicy między tym, co śmieszne a tym, co tragiczne. Błahe, a poważne. Istotne, a nieistotne. Wszystko to przykryte opowieścią Patryka, który bez skrępowania mówi o sobie, o swojej rodzinie, swoim życiu seksualnym bądź jego braku. To autobiograficzna opowieść z pozoru normalnego człowieka, w której rodzi się czy też odsłania dewiant.
 
Nagrody:
– Główna Nagroda Aktorska na 14. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich i Adaptacji „WINDOWISKO” w Gdańsku,
– I Nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora (OFTJA) we Wrocławiu,
– honorowe wyróżnienie na 2. Ogólnopolskim Festiwalu Monodramu „Monoblok” w Gdańsku.
 
Spektakl powstał w ramach stypendium artystycznego Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, odbyła się na scenie Teatru im. A. Sewruka w Elblągu.
 
Krzysztof Grabowski kolejny raz pokazuje wielką klasę, tak swobodne aktorstwo to w Polsce nadal rzadkość.
(Jarosław Kowal, www.gdansktown.pl)
 
Grabowski zbudował swój spektakl „Patryk K.” z fragmentów trzech powieści Jerzego Pilcha – i zrobił to, a następnie zagrał, znakomicie. Spowiedź zakompleksionego, neurotycznego, stłamszonego przez ojca młodego mężczyzny, który nie potrafi odnaleźć się ani w łóżku kobiety, ani poza nim, znalazła też uznanie u widzów, którzy Grabowskiego oklaskiwali najdłużej
(Mariusz Urbanek, Odra)

Po kolei o kolei

Trudno nam dzisiaj zrozumieć, jak wielkim wydarzeniem było w latach 40. XIX wieku pojawienie się na Górnym Śląsku kolei żelaznych. Współcześni też mieli z tym problem, skoro na przykład rajcy Bytomia sprzeciwili się poprowadzeniu linii kolejowej przez ich miasto, co na długie lata zepchnęło je na peryferia dynamicznie uprzemysławiającego się regionu. Inaczej postąpiono w Katowicach, które właśnie dzięki kolejnictwu stały się metropolią przemysłową i handlową.
 
Przedstawimy proces rozwoju kolei i jego wpływ na życie ludzi. Towarzyszyć temu będą intrygujące opowieści ze świata obyczajowości i techniki, pełne zaskakujących anegdot i faktów.
 
Gośćmi Krzysztofa Karwata będą: Jakub Halor – ekspert ds. komunikacji, Zbigniew Jakubina – prezes Zarządu Towarzystwa Ochrony Zabytków Kolejnictwa i Organizacji Skansenów Pyskowice oraz Przemysław Nadolski – historyk.
 

Na zdjęciu: parowóz Ty42 24, odremontowany przez Towarzystwo Ochrony Zabytków Kolejnictwa i Organizacji Skansenów w Pyskowicach.

Przedstawienie świąteczne w szpitalu św. Andrzeja

To utwór sceniczny, uznany za najzabawniejszy w dorobku mistrza farsy, Raya Cooneya. Tu akcja toczy się w sposób zaskakujący i skomplikowany, podczas dni poprzedzających święta, w szpitalu św. Andrzeja w Londynie, w którym właśnie przygotowuje się dla pacjentów przedstawienie okolicznościowe i odbywa się zjazd neurologów. Jednocześnie, wszyscy lekarze, pielęgniarki i ich rodziny, także pacjenci, zostają wplątani w problemy osobiste jednego z lekarzy, który tego dnia dowiaduje się że ma dorosłego, nieślubnego syna. Syn przybywa do szpitala razem z matką, byłą pielęgniarką, tego właśnie sądnego dnia….
 
Jak zwykle u Cooneya – szalone tempo, niespodziewane rozwiązania, wyraziste charaktery. Plejada znakomitych aktorów, wspaniałe role, kolejna reżyseria Krystyny Jandy i śmiech do łez.


tekst: Ray Cooney, przekład: Elżbieta Woźniak, reżyseria: Krystyna Janda, scenografia: Maciej Maria Putowski, kostiumy: Małgorzata Domańska, Maciej Maria Putowski
 
OBSADA:
DR DAVID MORTIMORE: Marcin Perchuć
DR HUBERT BONNEY: Cezary Żak
DR MIKE CONNOLLY: Maciej Wierzbicki
PRZEŁOŻONA PIELĘGNIAREK: Katarzyna Żak
SIR WILLOUGHBY DRAKE: Piotr Machalica
JANE TATE: Bożena Stachura
ROSEMARY MORTIMORE: Aneta Todorczuk-Perchuć
BILL: Grzegorz Warchoł
PIELĘGNIARKA ODDZIAŁOWA: Alicja Przerazińska
SIERŻANT POLICJI: Adam Krawczuk
LESLIE: Otar Saralidze
MATKA: Aleksandra Górska


 
czas trwania: 120 minut z 1 przerwą